تضمین تولید پایدار، کسب سود در قالب ساز و کار بازار است. دخالت دولتی مانع این هدف است و هر اقدامی، دخالت‌های بعدی را به همراه دارد. حال دولت شکل تازه مداخله را در بازارها استارت زده‌است. بعد از ورود دولت به قیمت‌گذاری در حوزه تولید، توزیع و پخش، این‌بار اجبار کارخانه‌های لبنی به افزایش تولید چهار محصول در دستورکار سیاستگذار قرار گرفته است.

دولت به جای سیاست تنظیم بازار و تشویق تولید کننده با رویکرد سرکوب، قصد ظاهر سازی بازاراز اشباع تولیدات لبنی را دارد؛ اما غافل از اینکه با نوع مدیریت کنونی علاوه بر تشدید نارضایتی برای مصرف کننده با تضعیف و درنهایت تعطیلی تولید و فرار سرمایه‌ها از صنایع لبنی مواجه خواهد شد.

ظاهرا مداخله دولت در بازار، شکل تازه‌ای به خود گرفته است. تا پیش از این تولیدکنندگان تحت فشار قیمت‌گذاری دستوری قرار داشتند، حالا تولید دستوری هم به آن اضافه شد. اخیرا ستاد تنظیم بازار به کارخانه‌های لبنی اولتیماتوم یک هفته‌ای داد تا تولید خود را برای چهار قلم کالای لبنی ۵۰ درصد افزایش دهند. حال فعالان صنفی از احتمال ورشکستگی دو شرکت خوش‌نام لبنی به دنبال این فشارها خبر می‌دهند.