نشست مشترک مجمع کارآفرینان ایران و شورای عالی امنیت ملی کشور برگزار شد. در این نشست کارآفرینان مشکلات حوزه تولید را با احدی، معاونت اقتصادی دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی، در میان گذاشتند. آنها تاکید داشتند که برگزاری نشست‌ها به تنهایی هیچ فایده‌ای ندارد و باوجود اینکه در سالهای اخیر مسائل حوزه تولید بارها و بارها به مراجع بالادستی اطلاع داده شده است اما تولید در کشور هنوز اندر خَمِ یک کوچه است. فعالان اقتصادی تصریح کردند که دیگر زمانی برای فرصت‌سوزی نداریم، وقت آن است که حاکمیت به‌جای شعار دادن، عمل کند و تعارفات با بخش خصوصی را کنار بگذارد.
احدی با اشاره به شعار سال «سرمایه‌گذاری برای تولید» گفت؛ با توجه به اینکه کارآفرینان در خط مقدم جهاد اقتصادی حضور دارند و بیرق آنرا بر دوش می‌کشند، شورای امنیت بر خود لازم می‌داند تا تمام توان خود را بسیج کرده و مسائل کارآفرینی را حل بکند. دستگاه‌های حکومتی هرگز نباید به صورت مستقیم در امور کارآفرینان دخالت بکنند بلکه لازم است تا بی‌طرف بمانند و در حکم قرارگاهی باشند که حمایت از بخش خصوصی را وظیفه خود می‌داند.
از نظر احدی باید نقشه راهی مشترک برای حل مسائل تولید کشور تعریف شود که منافع کارآفرینان و حاکمیت را توامان دربربگیرد. او پیشنهاد داد که اگر قرار است تعامل میان بخش خصوصی و شورای امنیت نتیجه‌ای مفید بدهد، لازم است تا کارگروه‌هایی تشکیل شوند که هرکدام به صورت تخصصی روی یکی از مسائل تمرکز داشته باشند و آنرا با نهاد‌های حاکمیتی در میان بگذارند. در صورتی که مسائل به صورت کارگروهی ارائه شوند، کارآفرینان فرصت بیشتری نسبت به نشست‌های هفتگی و ماهیانه خواهند داشت تا مشکلاتی که دارند را دقیق‌تر مطرح بکنند و بر فرایند اجرایی مطالباتشان نظارت بیشتری داشته باشند. بخش خصوصی و حاکمیت باید به کُریدوری مشترک برسند که در آن مشخص شده باشد از کجا آغاز می‌کنیم، چه مسیری را پیش رو داریم و اهداف کلان همکاری‌های مشترک کارآفرینان و شورای امنیت چیست؟ تنها با تدوین پروتکلی جامع است که می‌توان انتظار داشت تا نقوش بخش خصوصی و حاکمیتی با یکدیگر تداخل نداشته باشند و قوانین دولتی فضای کسب و کار را از تب و تاب نیاندازند.
بُروکراسی شلخته اداری در کشور سیستمی را پدید آورده است که صنایع بومی، یکی پس از دیگری از گردونه تولید خارج می‌شوند.
ژائله، کارآفرین صنایع غذایی شیرین عسل، گفت؛ چرخ تولیدِ صنعت نساجی با واردات بی‌منطقِ محصولات خارجی از کار افتاده است، زیرا دولت بدون آنکه بازار را رصد بکند تا متوجه بشود که چه مقدار از تقاضای کشور را صنایع بومی تامین نمی‌کنند و پس از آن واردات را انجام بدهد، بدون گفت‌وگوی قبلی با کارآفرینان حوزه نساجی، محصولات خارجی را به‌شکلی بی‌رویه وارد کشور کرده و توازن بازار را بهم زده است. این در حالی است که بخش خصوصی برای واردات یک قطعه ساده باید چندین ماه انتظار بکشد و از دستگاه‌های دولتی متعددی امضاء بگیرد، دلالان اما در این میان بر موج نوسانات بازار سوار می‌شوند و از آب گل آلود آن ماهی می‌گیرند، سودی که به جیب آنها می‌رود در واقع همان مبلغی‌ست که باید به دست تولیدکنندگان برسد و برای آنها انگیزه‌ای شود تا صنعت خود را ارتقا بدهند. ژائله معتقد بود که با دست‌فرمان فعلی، فاتحه تولید خوانده است. چرا باید قوانین، دست و پای تولیدکنندگان را ببندند اما راه را برای دلالان هر روز هموارتر بکنند، پای منافع چه کسانی در میان است که می‌خواهند اقتصاد مملکت را راکد و غیرمولد نگه‌دارند و انگیزه تولیدکنندگان و سرمایه‌گذاران را کاهش بدهند؟
کرباسی‌زاده کارآفرین و رئیس هیئت مدیره صنایع غذایی چیکا با تایید سخنان ژائله گفت؛ قوانین فعلی نه‌تنها اسباب افزایش تولید در کشور را فراهم نیاورده‌اند بلکه با توجه به تجربه سال گذشته باعث کاهش آن نیز شده‌اند، دست دشمنان کشور به اشتباه سر از آستین کدام مدیران درآورده است که پول محصولات وارداتی صنایع در گمرک معطل می‌‌ماند اما هزینه کالاهای صادراتی به سرعت در حساب سازمان‌ها می‌نشیند؟ ما دچار خودزنی شده‌ایم، تحریم‌ها کمر تولید را خم می‌کنند اما دولت به‌جای آنکه هوای تولیدکنندگان را داشته باشد، با قوانینی مخرب، هزینه‌های کارآفرینی را دوچندان می‌کند و سرمایه‌گذاران را از ورود به بازارهای داخلی منصرف می‌گرداند. کرباسی‌زاده با اشاره به سند بالادستی ۱۴۰۴ که توسط رهبری در سالهای گذشته ابلاغ شده بود، گفت؛ چه طور ممکن است که در سالهای اخیر فقط ۲۰ درصد برنامه‌های سند چشم انداز۱۴۰۴ محقق شود و هدف اصلی اقتصادی آن، یعنی افزایش تولید، با گذشت سالها کماکان مغفول بماند؟ لازم است تا شورای امنیت با بررسی عوامل ناکامی سند ۱۴۰۴، موانع تولید را شناسایی کرده و آنها را رفع بکند.
زنوزی از میان الکترونیک، گفت؛ نحوه فعلی تخصیص ارز به کارآفرینان اعجاب برانگیز است، تولیدکنندگان مدتی طولانی در صف تخصیص گیرمی‌افتند و چرخ تولیدی آنها کند می‌شود و این در حالی است که تخصیص ارز مسئله‌ای داخلی‌ست اما مشخص نیست که چرا عده‌ای تلاش می‌کنند تا ارز لازم به دست تولیدی‌ها نرسد و وضعیت اقتصاد کشور بهبود پیدا نکند. همتی عضو هیئت مدیره شرکت جهان اُروم اُیاز هم اضافه کرد؛ هفده ماه است که شرکت اُیاز در صف تخصیص ارز گیر افتاده و علیرغم پیگیری‌های دولت و مراجع بالادستی مشکل آنها کماکان حل نشده است، او گفت که بعد از آنکه دستور رئیس جمهور هم برای آنها چاره‌ساز نشد، پرسشی بزرگ برایش پدید آمد که به راستی تصمیم‌گیر اصلی حوزه تولید در کشور کیست؟
سیاست‌های بانک مرکزی در سال گذشته برای کارآفرینان مشکلات زیادی را پدید آورده بود، با تورمی که نرخ ارز پیدا کرد، هزینه‌های تولید افزایش یافت اما بانک مرکزی به اندازه کافی در تولیدی‌های کشور نقدینگی تزریق نکرد و همین باعث شد که واحد‌های تولیدی کوچک زیادی بر اثر کمبود نقدینگی در ماه‌هایِ اخیر از بین بروند و تولید کردن برای سازمان‌های بزرگ‌تر نیز سخت تر از قبل شود. مهری از سولیکو کاله نیز، سیاست‌های فعلی بانک مرکزی را مانع از تحقق شعار سال دانست، جابریان‌محمود کارآفرین شرکت فولاد روهینا هم پایانی تلخ را برای خط مشی جاری بانک مرکزی متصور بود، او باور داشت که این روش دلالی را بزرگ می‌کند و تولید را کوچک.
امنیتِ کسب و کار، حلقه‌ای گمشده است که برای افزایش سرمایه‌گذاری در کشور، بیشتر از هر زمانی دیگر به آن نیاز داریم، رضایی بنیان‌گذار شرکت آذین خودرو، گفت؛ امروز فضای کسب و کار در کشور امن نیست و نمی‌توان به آن اعتماد کرد، زیرا دولت‌های مختلف هر کدام به شکلی خاص با این مسئله برخورد کرده‌اند و صنعت کشور به شدت از نبود سندی بالادستی که به سلیقه دولتمردان تغییر نکند، آسیب دیده است. برخورد بی‌قاعده با بازار، سرمایه‌گذاری در ایران را دیربازده کرده، تولید را غیرمولد ساخته و سود بنگاه‌ها را به مبلغی اندک تقلیل داده است، با شرایط فعلی تعجی ندارد که دلالان سود بیشتری از تولیدکنندگان نصیبشان می‌شود، رضایی ادامه داد؛ اگر بخواهیم امنیت را به فضای کسب و کار بازگردانیم به تخصص کافی و قانون کارآمد نیاز داریم، حتی اگر لازم شد باید از کارشناسان خارجی نیز کمک بگیریم زیرا مسئله معیشت مردم شوخی‌بردار نیست!
طلایی از شرکت گلستان، باور داشت که برای دگرگونی اساسیِ وضعیت کسب و کار کشور باید نگاهی کلان‌تر داشته باشیم. حل مشکلات بنگاه‌ها، هیچگاه از خود آنها آغاز نمی‌شود بلکه لازم است تا سیستم فعلی مدیریت اقتصادی کشور تغییر بکند، دولت‌های متفاوت در سالهای اخیر، فضای کسب و کار را با بدهی‌زایی و به وسیله بانک مرکزی و دیگر بانک‌ها مدیریت کرده‌اند و اکنون ظرفیت بدهی‌زایی کشور ته‌کشیده است، دیگر نمی‌توان با بدهی‌زایی و فروش آینده، امروزمان را به خطر بیاندازیم بلکه حاکمیت باید بدهی‌زدایی را در دستور کار خود قرار بدهد تا در راستای آن مسائل کارآفرینان نیز به مرور اصلاح شود.
احدی از پایداری کارآفرینان تقدیر کرد و به آنها اطمینان داد که او و جناب آقای احمدیان، دبیر محترم شورای عالی امنیت ملی از هیچ کمکی به تولیدکنندگان دریغ نخواهند کرد. با اجماع نظری که از راس تا ذیل حاکمیت صورت گرفته است، جمیع دستگاه‌های اداری ملزوم گشته‌اند تا تمام توان خود را برای ارتقا تولید کشور بسیج بکنند،احدی در ادامه گفت؛ آماده‌ام تا در اسرع وقت، مشکلات کارآفرینان را حل بکنم، او قول داد که از هفته آینده جلساتی برگزار شود تا در هر کدام از آنها یکی از مسائل مطرح گردد و به شکلی مبسوط کارشناسی شود تا طومار موانع تولید هرچه زودتر، با کمک کارآفرینان درهم پیچیده شود.
در پایان احدی به دور اول مذاکرات ایران و آمریکا اشاره کرد و گفت؛ با توجه به اینکه فضای مذاکرات در نشست اول مثبت ارزیابی شده است، ما باید از تجربه برجام درس بگیریم و در مذاکرات فعلی از آن استفاده بکنیم. تمرکز هیئت دیپلماتیک در برجام بیشتر بر مسائل سیاسی بود و از موضوعات اقتصادی غفلت شد اما در مذاکرات اخیر نباید نسبت به مسائل اقتصادی بی‌توجه باشیم.
