قیمت‌گذاری بر روی کالاها به ویژه کالاهای اساسی موضوع جدیدی نیست و از دهه ۵۰ تا امروز در مواجهه با هر موج مهم تورمی دولت‌ها سعی کرده‌اند از طریق قیمت‌گذاری یا کنترل قیمت کالاهای اساسی به جامعه القا کنند که فضا تحت کنترل آن‌هاست. اما این موضوع بیش از اینکه واقعیت باشد تنها یک ژست از سوی دولت‌هاست تا هم تحت کنترل بودن فضا را به جامعه القا کنند و هم به صورت تلویحی یادآوری کنند موضوع گران‌فروشی است و نه تورم.

افزایش تقاضا و محدودیت عرضه در زمینه محصولات استراتژیک غذایی همچون گندم، دانه‌‌‌های روغنی، جو، برنج و... باعث شده است تا بهای مواد غذایی در بازارهای کالایی دنیا رو به افزایش بگذارد؛ به‌‌‌گونه‌‌‌ای که ظرف هفته‌‌‌ اخیر، رکوردهای چندساله قیمتی در خصوص محصولاتی همچون گندم، سویا، برنج، جو و... در بازارهای جهانی شکسته شد. در این میان، جو (دامی) سردمدار افزایش قیمت سالانه در بازارهای جهانی است. خشکسالی و کاهش تولید، مهم‌ترین دلایل افزایش ۱۱۱درصدی سالانه بهای جو بود که البته این مولفه‌ها عاملی مهم در رکوردشکنی قیمتی سایر محصولات کشاورزی در سال‌جاری میلادی هم به‌‌‌شمار می‌روند. در این شرایط، تورم جهانی، افزایش بهای نهاده کشاورزی همچون کود، بذر و سهم و افزایش هزینه‌‌‌های حمل با رشد بهای انرژی از جهش قیمتی در بخش کشاورزی حمایت می‌کند.

بخش خصوصی از خلف‌وعده دولتمردان در تسهیل صادرات گلایه کرد. دهم مهرماه امسال بود که ضوابط اجرایی سیاست‌‌‌های ارزی و تجاری برای توسعه صادرات و مدیریت واردات در ۲۶ماده از سوی معاون اقتصادی رئیس‌جمهور ابلاغ شد. مطابق اعلام فعالان اقتصادی بعد از گذشت نزدیک به دو ماه، تنها یک ماده تعیین‌تکلیف شده و دستورالعمل اجرایی سایر مواد صادر نشده است.