سید احمد مقدسی /رئیس انجمن صنفی گاوداران
در حال حاضر تمام آحاد جامعه ما متاثر از سیاستگذاری‌های کلان اقتصاد کشور هستند و گریزی از این شرایط نامناسب معیشتی که مردم دچار آن شده‌اند، وجود ندارد. درواقع برنامه‌ریزی اقتصاد کلان کشور به گونه‌ای بوده که همه ما مجبور به تبعیت از آن هستیم.
با این حال حتی در چنین شرایطی که مردم در وضعیت اقتصادی دشواری به سر می‌برند، توجه به افزایش سرانه مصرف شیر توجیه اقتصادی بیشتری برای دولت، مردم و صنعت لبنیات به همراه دارد. اگر مصرف شیر به عنوان یک ماده غذایی مهم در سرانه سبد غذایی مردم افزایش پیدا کند، نخست هزینه‌های کمتری را به آنها تحمیل می‌کند؛ دوم منجر به سیری سلولی بیشتری می‌شود و سلامتی بیشتری را برای مردم به ارمغان می‌آورد. دولت اگر به هر شکل ممکن منجر به افزایش سرانه مصرف شیر چه در سبد معیشتی و چه از طریق ارائه کالابرگ شود، خود از آن منتفع می‌شود. همان‌طور که امروز بیمه‌ها هزینه‌های زیادی را به راهنمایی و رانندگی پرداخت می‌کنند تا آموزش صحیح و دقیق رانندگی ارائه شود و میزان تصادفات کاهش پیدا کند، باید برای رشد مصرف لبنیات در کشور چاره‌اندیشی شود. لذا در شرایط موجود که همه امور برای مردم سخت شده است، برای تحمل آسان‌تر این شرایط سخت بهتر است که مصرف شیر و فرآورده‌های لبنی افزایش پیدا کند و در کنار رشد صنعت لبنیات داخلی، بازدهی اقتصادی آن برای مردم و دولت بسیار بالا خواهد بود.
صنعت لبنیات برای اینکه بازار آینده خود را بسازد، نیاز است که طرح شیر مدارس اجرایی شود و توزیع شیر در مدارس، آینده بازار این صنعت را می‌سازد. اگر فرزندان ما از دوران کودکی با مصرف شیر مانوس شوند یا برند خاصی از شیر در مدارس توزیع شود و دانش‌آموزان به مصرف آن برند عادت کنند، منجر به برندینگ در صنعت لبنیات نیز می‌شود و دانش‌آموزان تا پایان عمر خود مشتری برند خاصی از شیر خواهند بود. با این اوصاف دولت اگر در زمینه اجرای شیر مدارس سرمایه‌گذاری کند، به معنی پیشگیری از هزینه‌های آینده در بخش دارو و درمان بیماری‌های ناشی از کمبود مصرف لبنیات است.
آنچه مسلم است، نمی‌توان همه فشارهای اقتصادی را بر دوش تولیدکنندگان گذاشت و آنها را مورد انتقاد قرار داد که چرا اقدام به افزایش قیمت محصولات لبنی می‌کنند. چون به دنبال افزایش هزینه‌های تولید، تولیدکنندگان ناگزیر از افزایش قیمت‌ها هستند. بخش‌خصوصی تاکنون به رسالت خود به خوبی عمل کرده و توانسته بخش قابل توجهی از امنیت غذایی و شغلی کشور را در صنعت لبنیات تضمین کند. صنعت لبنیات امروز سهم قابل قبولی از اشتغال در دو بخش دامپروری و صنایع لبنی دارد و همچنین اشتغال ۲۵درصد کشور مربوط به حوزه کشاورزی است.
بنابراین اگر امروز مصرف‌کننده‌ها قدرت خرید ندارند، تقصیری متوجه تولیدکننده‌ها نیست و تولیدکننده نمی‌تواند از جیب خود یارانه لبنیات را به مردم پرداخت کند. این وظیفه دولت و حاکمیت است که توان خرید مردم را افزایش دهد و همچنین شیر در مدارس توزیع کند تا در سال‌های پیش رو با هزینه‌های درمان نسل آینده مواجه نشویم. لذا همه ما در قبال افزایش مصرف شیر مسوول هستیم؛ چرا که بدون تردید افزایش هزینه‌های درمان مردم را به زیر خط فقر می‌برد. از این رو حتی در شرایط نامناسبی که اکنون در آن قرار داریم، بهتر است محصولات لبنیاتی از سبد خانوارها حذف نشود و مصرف آنها در کشور افزایش پیدا کند تا تبعات اقتصادی کمتری برای مردم به همراه داشته باشد.
/دنیای اقتصاد
